Είναι το χρώμα της στάχτης και της ομίχλης. Αποκαλύπτει το φόβο, το άγχος, την κατεδάφιση, την αδράνεια, την αδιαφορία και τον πόνο. Αφ’ ενός οι Εβραίοι κάλυπταν το κεφάλι τους με στάχτες για να εκφράσουν το βαθύτερο πόνο, και αφ’ εταίρου μερικοί μεσαιωνικοί καλλιτέχνες που χρωμάτιζαν τον Χριστό με έναν γκρίζο μανδύα που προμήνυεια την τελική κρίση.
Με βάση την ψυχολογική ανάλυση των ονείρων, εκτός από τις ήδη αναγγελθείσες έννοιες, όλοι εκείνοι που εμφανίζονται τυλιγμένοι σε μια γκριζωπή ομίχλη ανήκουν στα βαθιά στρώματα του ασυναίσθητου και αποκαλύπτουν όλα αυτά που αντιστέκονται να εμφανιστούν στο φως και που διαμορφώνουν το υπόστρωμα των φόβων και του ζωτικής σημασίας άγχους μας.
