Όπως συμβαίνει και με τη Μητέρα, τα όνειρα με τον πατέρα είναι συχνά κατά την παιδική ηλικία και εξαφανίζονται με τα χρόνια, για να ξαναεμφανιστούν απότομα σε κάποια δύσκολη στιγμή της ζωής, και κατά τον ίδιο τρόπο που η μητέρα συμβολίζει την ασφάλεια και την τρυφερότητα, ο πατέρας αποτελεί σύμβολο των διανοητικών σχέσεων, και των συγκρούσεων με τον εξωτερικό κόσμο.
Συμβολικά -και σε αντίθεση με τη μητέρα, που είναι η απαρχή της θηλυκότητας και το υποσυνείδητο-, ο πατέρας συνδέεται με το πρώτο στάδιο του ανδρισμού και το συνειδητό, λόγω της εξουσίας και της κυριαρχίας του. Γι’ αυτό, ο πατέρας είναι που αντιπροσωπεύει τον κόσμο των εντολών και των απαγορεύσεων, είναι αυτός ο οποίος συγκρατεί και εμποδίζει την ελευθερία και την ανατροπή των ενστίκτων.
Από εκεί προκύπτει και το ότι στα όνειρα όπου ο πατέρας ενσαρκώνει το παραδοσιακό, τις παλαιότερες γενιές, στον κόσμο της πληροφόρησης και της καριέρας δεν είναι παράλογο ότι πολλοί νέοι ονειρεύονται τον πατέρα τους και ότι αργά ή γρήγορα μπαίνουν σε μια αντιπαράθεση με τις εκπαιδευτικές αρχές, γεγονός που φαίνεται από όνειρα τα οποία είναι εχθρικά στην πατρική φιγούρα, ενώ αυτό το συναίσθημα εξαφανίζεται σταδιακά για να ξαναεμφανιστεί σε μια πιο ώριμη ηλικία μέχρι τα 40 είτε για να ταυτιστούμε καλύτερα με την πατρική φιγούρα, είτε γιατί αισθανόμαστε ενοχές για αποτυχημένο γάμο, ή αποτυχημένη κοινωνική ζωή.
Η ερμηνεία όλων αυτών των ονείρων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σχέση μας με τον πατέρα μας και από το βαθμό γενικού εκνευρισμού που έχει το άτομο που βλέπει το όνειρο, αλλά, ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι αν ο πατέρας εμφανίζεται σε κάποια σοβαρή κατάσταση, αυτό δείχνει ένα σύμπλεγμα ενοχών ή το επικείμενο συζητήσεων με ανώτερους μας, και το συναίσθημα ενοχής ακόμα είναι περισσότερο έντονο όταν στο όνειρο κλαίμε για το θάνατό του. Αν τον ονειρευτούμε με καλή, στοργική έκφραση, τότε ίσως το όνειρο αποκαλύπτει μια μεγάλη ανάγκη προστασίας και φροντίδας όπως οι καλές σχέσεις με τους ανώτερους μας.
Δηλαδή, η συμπεριφορά μας ή οι σχέσεις μας με τον πατέρα στα όνειρα είναι μια εκδήλωση του τρόπου μας να αποδεχτούμε ή να απορρίψουμε τον αυταρχισμό των αφεντικών μας και της μικρότερης ή μεγαλύτερης ανάγκης μας για προστασία και στοργή. Αλλά αν όντας ενήλικες ονειρευόμαστε εξαιρετικά συχνά τον πατέρα μας, αυτό είναι ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά με την ψυχή μας και θα πρέπει να συμβουλευτούμε έναν ψυχαναλυτή.
Αν ονειρευόμαστε ότι ο πατέρας μας είναι πεθαμένος σημαίνει ότι πρέπει να προχωρήσουμε με προσοχή στην εργασία μας.
Αν βλέπουμε ότι χτυπάμε τον πατέρα μας αντιπροσωπεύει μια απεγνωσμένη ανάγκη για μεγαλύτερη επαφή με τον πατέρα μας. Αισθανόμαστε ότι δε μας ακούει. Ιδιαίτερα, αν τον χτυπάμε με ένα πλαστικό αντικείμενο σημαίνει ότι οτιδήποτε κι αν κάνουμε ή λέμε δεν έχει κάποιο ιδιαίτερα αντίκτυπο σε αυτόν. Τα πράγματα πραγματικά τον αφήνουν αδιάφορο.
