περιμένουμε… θα τρομάζαμε αν αθροίζαμε τις ώρες αναμονής… ειναι οξύμωρο, αντιφατικό κι όμως το κάνουμε εύκολα, χωρίς να το σκεφτόμαστε…
είμαστε πλασμένοι γι’ αυτό… στην αντίστροφη μέτρηση της ύπαρξής μας εμείς περιμένουμε…
Ζούμε μέσα σε ένα ρολόι, όλα καθορίζονται και εξαρτώνται από τον χρόνο… αναμονή σε όλα, αναμονή για όλα… πολλές φορές απλά αναμονή χωρίς ιδιαίτερο η συγκεκριμένο λόγο… απλά αναμονή…
Τρομακτικό είναι αν σκεφτώ πως περιμένω χιλιάδες ώρες ζώντας σε κάτι που τελειώνει… την ίδια τη ζωή…
Αναμονή να σχολάσουμε από τη δουλειά, να γίνουμε καλά όταν είμαστε άρρωστοι, να αρχίσει κάτι η να τελειώσει κάτι… αναμονή σε όλα… κι όμως είναι τόσο σχετικός ο χρονος, κυλαμε μέσα του όλοι μαζί σαν μια τεραστία μπάλα που ποτέ δεν σταματά ούτε για λίγο, για κανένα λόγο…
Όλα μοιάζουν αιωνιότητα και ταυτόχρονα μια στιγμή! Είναι τρελό αν το σκεφτείς… κι όμως ισχύει… τελικά ίσως η ζωή μας να είναι ένα ατελείωτο ταξίδι στο χρόνο… βαλμένοι χωρίς να ρωτηθούμε σε ένα ποτάμι που κυλά με δύναμη… με κάνει και αναρωτιέμαι… τελικά πόσο ελεύθεροι είμαστε;
Ίσως η πραγματική ευτυχία βρίσκεται στο πάγωμα του χρόνου όπως εμείς τον ορίζουμε… φτιάξαμε ένα ακόμα μέγεθος στα μετρά μας έτσι ώστε να μπορούμε να το κατανοήσουμε και ζούμε μαζί με αυτό.
Ένα λεπτό για μένα μια ώρα για σένα… ανάλογα τις καταστάσεις που ζούμε… αυτό που σίγουρα μπορούμε να κάνουμε είναι να τον αξιοποιήσουμε όσο καλυτέρα μπορούμε!
