Της Βίκυς Τσώκου
Aγαπάς τον/την σύντροφό σου ή απλά υπάρχει εξάρτηση; Η αγάπη μπορεί να είναι περίπλοκη και αυτό το άρθρο θα εξηγήσει τις διαφορές ανάμεσα στην αγάπη και την εξάρτηση.
Η αγάπη είναι ανιδιοτελής, η εξάρτηση είναι ιδιοτελής.
Όταν αγαπάς κάποιον θέλεις να τον κάνεις ευτυχισμένο. Κοιτάς για σημάδια που δείχνουν πως είναι καλά και πως είναι ολοκληρωμένος. Δεν κρατάς λογαριασμό και δε τσακώνεσαι για το ποιος προσέφερε περισσότερα ή λιγότερα. Δεν τον εκβιάζεις συναισθηματικά και δεν τον χειραγωγείς.
Σε μια εξαρτημένη σχέση επικεντρώνεσαι μόνο στο τι κάνει ο άλλος για σένα για να νιώθεις καλά. Εξαρτάσαι από το ταίρι σου και ίσως να θέλεις να έχεις σε όλα τον έλεγχο από φόβο και ανασφάλεια μήπως σε εγκαταλείψει. Αντί να δουλέψεις πάνω στον συναισθηματικό σου κόσμο και στα δικά σου θέματα, έχεις απαίτηση από το ταίρι σου να τονώσει την αυτοπεποίθησή σου και να γεμίσει τα συναισθηματικά σου κενά. Πιστεύεις πως ο/η σύντροφός σου είναι υπεύθυνος/η για την προσωπική σου ευτυχία.
Η αγάπη είναι απελευθερωτική, η εξάρτηση είναι περιοριστική.
Η γνήσια αγάπη σου επιτρέπει να είσαι ο εαυτός σου. Το ταίρι σου σε εμψυχώνει ώστε να είσαι ο εαυτός σου και δε φοβάσαι να δείξεις τις ευαισθησίες σου. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη γίνεται καταλύτης για την προσωπική σας ανάπτυξη. Η αγάπη δεν είναι ποτέ περιοριστική. Η αγάπη δεν χαλιναγωγεί. Η διάθεση του ενός να αποδέχεται τον άλλον για αυτό που είναι, επιτρέπει και στους δύο να κυνηγάνε τα όνειρά τους αντί να κυνηγάει ο ένας τον άλλον.
Η εξάρτηση από την άλλη βάζει σε λειτουργία τον ελεγκτικό μηχανισμό. Ο ένας απαιτεί από τον άλλον να περνάνε μόνο χρόνο μαζί και να αφήσουν στην άκρη τον κοινωνικό τους κύκλο ή κάποιες δραστηριότητες. Εδώ η χειραγώγηση πάει κι έρχεται και τα συναισθήματα συνθλίβονται κάτω από την μπότα του ελέγχου και της προσποίησης. Η προσωπικότητα μηδενίζεται, μιας και η έκφραση οποιουδήποτε γνήσιου συναισθήματος θα είναι ο λόγος να πυροδοτηθεί ακόμη περισσότερο ο έλεγχος.
Η αγάπη είναι αμοιβαία εξέλιξη, η εξάρτηση είναι στασιμότητα.
Στην αγάπη το ζευγάρι εξελίσσεται παρέα. Και οι δύο ‘δουλεύουν’ ώστε να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους και ο ένας υποστηρίζει τον άλλον σε αυτό. Με λίγα λόγια ο ένας τονώνει και αφυπνίζει τον άλλον.
Στην εξάρτηση η ανάγκη για έλεγχο και η ανικανότητα να λύσει ο ένας από τους δύο τα δικά του θέματα, τραβά και κρατά τον άλλον πίσω και δεν τον αφήνει να εξελιχθεί. Αναπόφευκτα κάτι τέτοιο αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει στη δυστυχία και στην απόγνωση.
Η αγάπη αφήνει ωραία γεύση, η εξάρτηση αφήνει γεύση οργής.
Στην αγάπη, αν τελικά το ζευγάρι χωρίσει, ο ένας θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση για τον άλλον στην καρδιά του και πάντα θα του εύχεται τα καλύτερα.
Αν όμως η σχέση ήταν χτισμένη πάνω στην εξάρτηση, τότε ο ένας από τους δύο θα αισθάνεται ότι έχει προδοθεί . Αυτό το συναίσθημα θα προκύψει επειδή θα υποθέτει πως η βασική υποχρέωση και τον καθήκον του/της συντρόφου ήταν να τον/την κάνει ευτυχισμένο/η.
Η αγάπη μειώνει τον εγωισμό, η εξάρτηση τον ενδυναμώνει.
Στη σχέση η αγάπη κλητεύεται να μειώσει τον εγωισμό, να καλλιεργήσει την εξέλιξη και την αφοσίωση. Η σχέση φέρνει πολλές θετικές αλλαγές και στους δύο. Και το πιο σημαντικό είναι ότι και οι δύο έχουν το κουράγιο να μοιράζονται τις ανησυχίες τους και να επικοινωνούν μέσα από την καρδιά τους.
Στην εξάρτηση η σχέση διοικείται από το εγώ. Αυτό είναι ο λόγος που οι περισσότεροι άνθρωποι επαναλαμβάνουν το ίδιο μοτίβο σχέσεων με τα ίδια άλυτα προβλήματα. Τους είναι δύσκολο να κοιτάξουν μέσα τους και να δουλέψουν τα κενά τους. Αυτό παράγει εξάρτηση και πυροδοτεί το συναίσθημα ότι δεν μπορούν να είναι ευτυχισμένοι χωρίς τον άλλον. Βασίζεται ο έτερος να του λύσει τα προβλήματα ή τουλάχιστον να τον κάνει να τα ξεχάσει.
Αν η σχέση σου βασίζεται στην αγάπη, χαίρομαι γι’αυτό και σου εύχομαι να την ενδυναμώσει κι άλλο. Αν βασίζεται στην εξάρτηση, είμαι σίγουρη πως μπορείς να το αλλάξεις. Στο χέρι σου είναι.
Πηγη: http://omorfizoi.gr
