Αν τα δέντρα συμβολίζουν την φυσική προστασία και την πνευματική εξέλιξη, τα φυτά συμβολίζουν την υλική και βιολογική εξέλιξη, επειδή πάντα διατηρούνται στη γη.

Επομένως τα φυτά, το πρώτο στάδιο της ζωής, συμβολίζουν την αιώνια γέννηση, την άοσμη ροή της ζωτικής ενέργειας, που δημιουργείται από την ηλιακή ενέργεια κι εκείνη, που έχει η γη. Για το λόγο αυτό η ευφορία των πεδιάδων είναι η πιο δυνατή και πραγματική εικόνα της γονιμότητας και του κοσμικού πλούτου.

Παρόλα αυτά τα φυτά δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς νερό, γεγονός που ισοδυναμεί με τον συμβολισμό εκείνης της πλευράς της ζωής μας, που εξαρτάται άμεσα από τα συναισθήματα και τα αισθήματα, επομένως όταν βλέπουμε τα βλέπουμε μαραμένα ή πεθαμένα σημαίνει ότι και τα συναισθήματά μας νοιώθουν την έλλειψη της αγάπης, ενώ αν τα βλέπουμε καταπράσινα κι ανθηρά και γεμάτα ζωή, σημαίνει ότι η συναισθηματική μας ζωή είναι γεμάτη κι υγιής. Με τον ίδιο τρόπο όταν προσέχουμε και κακομαθαίνουμε τα φυτά μας, σημαίνει ότι αισθανόμαστε την ανάγκη να αγαπηθούμε από τον περίγυρό μας.

Αν βλέπουμε μια πυκνή βλάστηση αντιπροσωπεύει τα εμπόδια, που θα ξεπεράσουμε προκειμένου να αναπτυχθούμε ως άτομα και να προχωρήσουμε μπροστά.

Αν ονειρευόμαστε ότι βλέπουμε φυτά σημαίνει γονιμότητα, πνευματική ανάπτυξη, δυνατότητες κι εξέλιξη. Εναλλακτικά, η εμφάνιση φυτών στα όνειρα αντανακλούν την τρυφερή πλευρά μας. Αν είμαστε αποξενωμένοι από τα παιδιά μας, τότε τα φυτά λειτουργούν ως αντιπρόσωποι των παιδιών μας.

Ιδιαίτερα, αν βλέπουμε φυτά εσωτερικού χώρου σημαίνει ότι η ανάπτυξή μας εμποδίζεται ή καθυστερεί για ένα συγκεκριμένο λόγο. Βιώνουμε την έλλειψη ανεξαρτησίας. Εναλλακτικά, το όνειρο δείχνει την επιθυμία μας να είμαστε πιο κοντά στη φύση μας.

Αν δούμε μαραμένα, γδαρμένα ή πεθαμένα φυτά σημαίνει ότι βρισκόμαστε σε μια φάση στασιμότητας στη ζωή μας. Μας λείπει η πρωτοβουλία.

Αν ονειρευόμαστε ότι βλέπουμε ξεριζωμένα φυτά δείχνει ότι βρισκόμαστε εκτός ισορροπίας. Μπορεί να νιώθουμε ασύνδετοι ή απομακρυσμένοι από τους άλλους. Μπορεί να αντιπροσωπεύει κάποιες χαλασμένες οικογενειακές σχέσεις ή αποτυχημένες προσπάθειες να επανασυνδεθούμε με την οικογένεια μας.

Η γη, όπως κι η θάλασσα, έχει έναν μητρικό και γόνιμο συμβολισμό, αλλά ενώ η θάλασσα έχει κάτι απόμακρο, ασταθές και τρομακτικό, η γη είναι πιο οικεία, σταθερή και κοντινή. Γι’ αυτό το λόγο, η ταφή των νεκρών συμβολίζει την ειρήνη και την ηρεμία, που επιθυμούμε γι’ αυτούς και μετά ο τόπος αυτός μετατρέπεται σε χώρο λατρείας για τα οικεία πρόσωπα. Αυτό δίνει νόημα στην λατρεία της πατρίδας, που τελικά είναι η λατρεία της γης, όπου ξεκουράζονται οι πρόγονοί μας.

Κι αν η θάλασσα είναι η εικόνα της φρικτής μητέρας, η γη είναι η αγαπημένη μητέρα, που μας κράτα και μας τρέφει και που μπορεί να γίνει αρνητική σε εξωτερικές ακραίες καταστάσεις, όταν δηλαδή κραδάζεται από τα άλλα τρία στοιχεία της δημιουργίας: τη φωτιά, τον αέρα και το νερό. Γι’ αυτό το λόγο στα όνειρα που παρεμβάλλεται η γη σχεδόν είναι πάντα θετικά και γόνιμα και η ερμηνεία τους είναι εύκολη και άμεση.

Επομένως, για παράδειγμα, αν βλέπουμε μια γη πλούσια, πράσινη και ηλιόλουστη είναι πάντα ένας οιωνός πλούτου, ειρήνης κι ισορροπίας, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Αν την σκάβουμε, σημαίνει ότι προετοιμάζουμε τον μελλοντικό μας πλούτο κι αν τη θερίζουμε, ο πλούτος είναι άμεσος. Αν δεν μπορούμε να τη δουλέψουμε αποκαλύπτει ότι δεν έχουμε αποθέματα και ικανότητες σωματικές ή πνευματικές. Αν είμαστε ξαπλωμένοι πάνω στη γη αποκαλύπτει το φόβο μας για τα κεκτημένα μας, είτε είναι αγαθά είτε κάποιος/α αγαπημένος/η. Αν βρισκόμαστε χαμένοι σε μια μεγάλη έκταση γης, στο οποίο μικραίνουμε σταδιακά αποκαλύπτει τον κίνδυνο της αποσύνθεσης της προσωπικότητάς μας, λόγω της μεγάλης απομόνωσης. Αν τρώμε γη συμβολίζει τη θυσία στη βαρβαρότητα της ζωής για να πετύχουμε ότι πολύτιμο και αιώνιο υπάρχει μέσα σ’ αυτήν.

Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι αντιπροσωπεύει την ανατροφή και ότι πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι. Αναζητάμε μια γερή βάση και κάποιο είδος σταθερότητας.

Αν δούμε μια βραχώδη ή άγονη γη σημαίνει αποτυχία σε αυτά, που έχουμε αναλάβει.