Όταν ονειρευόμαστε ότι παρ’ολο που είναι απαραίτητο να κάνουμε κάτι, εμείς δεν μπορούμε να κουνηθούμε, γιατί αισθανόμαστε να έχουμε παραλύσει και νιώθουμε ανίκανοι να κάνουμε την παραμικρή κίνηση, και ακόμα και ξυπνάμε από την αγωνία,πίσω από αυτό το όνειρο πάντα κρύβεται ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας, ο φόβος ότι δε θα ξέρουμε να συμπεριφερθούμε όπως αρμόζει στην περίσταση, ότι δε θα ξέρουμε να κάνουμε την ακριβή κίνηση, ότι δε θα ξέρουμε να πούμε τις σωστές λέξεις, ότι δε θα πετύχουμε τον επιθυμητό στόχο.
Άλλες φορές δεν υπάρχει κάποια αμηχανία ανάμεσα στην ακινησία και στην επιθυμία να μετακινηθούμε, καθώς επίσης δεν υπάρχει αγωνία, παρά μόνο παθητικότητα και χαλάρωση. Σε αυτήν την περίπτωση το όνειρο αντανακλά μια νευρολογική ή φυσική κατάσταση, την ανάγκη δηλαδή για ξεκούραση κι ίσως μια αναζωογονητική θεραπεία.
Αν ονειρευτούμε ότι είμαστε ακίνητοι δηλώνει ότι νοιώθουμε παγιδευμένοι ή ότι είμαστε πολύ σκληροί απέναντι στη στάση και τις αποφάσεις μας.